Είμαι σίγουρη ότι όταν εκστομίζατε κύριε Πάγκαλε το περίφημο «Μαζί τα Φάγαμε» ήσασταν και είστε φαντάζομαι, βέβαιος ότι αυτό θα έβρισκε χώρο σε μια μικρή «γωνία» στην συνείδηση των περισσοτέρων με σιωπηλή μεν ανομολόγητη δε παραδοχή.
Είναι σαφές ότι μια τέτοια πολιτικά φορτισμένη έκφραση δεν εξαντλείται σε μια χρηματική συναλλαγή, αλλά έχει ως πυρήνα την ποιότητα των Ελλήνων ως λαό και τη σχέση τους με τις πολιτικές και κοινωνικές ευθύνες που τους αναλογούν.
Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι προκύπτουν ευθύνες για ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού, ωστόσο αυτές οι ευθύνες δεν είναι τίποτα παραπάνω από τα «αντανακλαστικά» αυτού του κόσμου, απέναντι σε ένα σαθρό σύστημα, τα οποία και δίνουν την εντύπωση ενός λαού λαμόγιου.
Το «Μαζί τα Φάγαμε» εντέχνως αποπροσανατολίζει την συζήτηση από «φαγοπότια» μεγάλης κλίμακας και μεταφέρει το πεδίο ευθύνης στο πολιτικό ήθος του μέσου Έλληνα έτσι όπως εκφράζεται μέσα από τις καθημερινές πρακτικές. Και επειδή η πολιτική μας υπόσταση ορίζεται πρωτίστως από την καθημερινότητα μας, θεωρώ ότι το κέντρο βάρους της δήλωσής σας θα έπρεπε μετατοπιστεί προς αυτή την καθημερινότητα, όχι για να αποδώσει την εικόνα που επικρατεί αλλά κυρίως για να την ερμηνεύσει.
Σε αυτήν λοιπόν την καθημερινότητα ποιός Έλληνας μπορεί να επαναπαυθεί στις υπηρεσίες του κράτους όσον αφορά στην Παιδεία, την Υγεία, την Δημόσια Διοίκηση, την Δημόσια Ασφάλεια; Ποιός Έλληνας δεν έχει δαπανήσει κάθε ρανίδα ενέργειας που διαθέτει στην συναλλαγή του με το κράτος για να εξασφαλίσει αυτά που δικαιούται;
Είναι μαθηματικά βέβαιο λοιπόν και αντανακλαστικό επιβίωσης πως προκειμένου να εξασφαλίσει αυτός ο μέσος Έλληνας τα αυτονόητα (μόρφωση, περίθαλψή κτλ.) θα πρέπει να αυτοσχεδιάσει για να επιβιώσει καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να μεριμνήσει το κράτος για αυτόν.
Αν το πρώτο το οποίο μαθαίνει κάποιος είναι να επιβιώνει μόνος του διότι το κράτος τον καταχράται, γιατί απαιτείτε από αυτό το άτομο να είναι συνεπές σε ένα περιβάλλον ζούγκλας; Γιατί να δείξει κάποιος εμπιστοσύνη στις κρατικές μεθόδους και να αποθέσει την ασφάλεια την δική του και της οικογένειάς του σε έναν μηχανισμό που αποδεδειγμένα τον εξαπατά; Τρανή δε απόδειξη αυτού αποτελεί η διαπρεπής παρουσία των Ελλήνων όταν βρίσκονται εκτός Ελλάδας.
Η ευθύνη κάποιου να φτιάξει τον μικρόκοσμό του, είναι ευθέως ανάλογη της ευθύνης που έχει το κράτος να φτιάξει την κοινωνία στην οποία ζει αυτός ο μικρόκοσμός. Αν κάποιος ξυπνάει κάθε πρωί με την αίσθηση του εμπαιγμού απέναντί του, δεν έχει πολλούς λόγους να είναι ο καθώς πρέπει πολίτης. Αυτό δεν συμβαίνει διότι δεν μπορεί από τη φύση του ή δεν θέλει, αλλά διότι πρέπει να ζήσει σε ένα πλαίσιο αρχών που καθορίζουν την επιβίωσή του και θα αναγκαστεί να πράξει ανάλογα.
Αυτές λοιπόν τις αρχές τις έχει εμφυτεύσει ένας σαθρός μηχανισμός που έχει ως θεμέλιο λίθο την ευτυχία του πρόσκαιρου, επειδή δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε πιο μεγάλα ιδανικά και επειδή τον συμφέρει να μεταφέρει με αυτόν τον τρόπο ευθύνες προς τα κάτω και να διαιωνίζει μια κατάσταση. Ο ίδιος σαθρός μηχανισμός συντηρείται επί δεκαετίες είτε με την κεντρώα είτε με την δεξιά είτε με την διαμαρτυρόμενη ανοχή της αριστερής παράταξης.
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν αναλογεί ένα ποσοστό ευθύνης και στον μέσο Έλληνα. Η ευθύνη όμως που φέρει πλην των πολιτικών του επιλογών, εξαντλείται στο να εκπαιδεύσει σωστά την οικογένειά του και να μεταφέρει κάποιες αξίες.
Την μεγαλύτερη ευθύνη όμως την φέρουν αυτοί που συντηρούν αυτό το σύστημα και έχουν στερήσει μεθοδικά και επί χρόνια την σωστή εκπαίδευση και κουλτούρα από τον λαό. Ή για να το θέσω πιο σωστά τον έχουν εκπαιδεύσει να αντιδρά σαν ζώο μέσα σε μια ζούγκλα με επιφανειακό σύστημα αρχών και ουσιαστική αναρχία και στη συνέχεια με «πατροναριστικό» τρόπο και παιδευτικό χαρακτήρα να κουνάει το δάκτυλο και να μοιράζει ελιτίστικα ευθύνες προς αυτούς που θεωρεί «υπηκόους».
Η προσδοκία σας να δικαιωθείτε μέσα από μια εξομολογητική ή «καταδοτική» διαδικασία δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά την παραδοχή σας ότι μεθοδικά και επιμελώς στερήσατε από τον Έλληνα την κουλτούρα και την παιδεία, ισοπεδώνοντας την κρίση του και την πολιτική του αξιοπρέπεια καθώς αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος να συντηρήσετε αυτό το πολιτικό σύστημα ώστε να επιβιώσετε κι εσείς μέσα σε αυτό.
Κύριε Πάγκαλε όταν εκστομίζατε το «Μαζί τα Φάγαμε» νομίζατε ότι εκστομίζατε μια μεγάλη αλήθεια. Στην πραγματικότητα η αλήθεια αποδεικνύεται το μόνο σημείο στο οποίο αποδείξατε ότι διαθέτετε πνεύμα οικονομίας.
Loading ...
Σχολιάστε