Δημοσιεύθηκε από τον/την: Α.Γ.
Σεβαστά τα όσα είπε ο κος Παγκαλος στον ΣΚΑΙ αν κ απο μετά Χριστόν προφήτες έχουμε χορτάσει. Σαφως κ δε μπορει να τον αντικρουσει στα περισσότερα κανείς. Ανηκω στους τεμπεληδες που δε θα διαβασουν το βιβλιο γιατί δεν χρειάζομαι προσθετες σκοτούρες στο κεφάλι μου, το διαίρει και βασίλευε ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα έχει εφαρμοστεί με ιδιαίτερη επιτυχία στη χώρα και αν και ανήκω σε μη προνομιούχα κατηγορία ιδιωτικών υπαλληλων δε πρόκειται ποτέ να βγάλω άκρη κυρίως στο τι μας συμφέρει από άποψη απολύσεων στο δημόσιο τομέα. Δίκοπο μαχαίρι είναι μιας κ η κάθε απόλυση είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό είναι πλήγμα ανεπανόρθωτο στην αγορά από την άλλη βάση, η ηθική πλευρά δεν νοεί τη μη ίση μεταχείρηση ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων. Όλοι εμείς οι μη προνομιούχοι το έχουμε μέσα μας σαν σαράκι που μας τρώει, μια απύθμενη κακία ίσως και δίκαια καρπωμένη, κάθε φορά που αντικρύζουμε το συγγενή,το φίλο,το γνωστό το διορισμένο με μέσο ή χωρίς, η γνωστή «θέση στον ήλιο» ή αλλιώς «μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει». Αφήστε τον κύριο Πάγκαλο να λέει ότι εκείνος νομίζει. Η κατάσταση δε γυρίζει πιστεύω και αν ακόμη φτάσουμε σε σημείο να εξομαλύνουμε τις ταξικές διαφορές μη περιμένει κανένας καλυτέρευση στη ζωή του για τα επόμενα 20 χρόνια εφόσον πιστεύει ότι η δικά του η μοίρα καθορίζεται 100% από τους πολιτικούς. Εγώ το θέμα «παιδείας» το αντιλαμβανομαι αλλιώς. Θα βρεις τα ψυχικά αποθέματα μόνο αν έχεις ζήσει κ χωρίς καλοπέραση όχι φυσικά για να «αδραξεις την ευκαιρεία» αλλά για να ξεπεράσεις «το τοίχος», αυτό το σαράκι, να κάνεις πραγματικότητα αυτό που πάντα νοούσες ως «θα τα βροντηξω και θα φύγω » . Αν δεν αποκτήσουμε όλοι αυτό που εγώ νοώ ως συνεχή μάχη για την επιβίωση ΔΕΝ θα αυτοδιαπαιδαγωγηθούμε σαν άνθρωποι ποτέ. Κατανοώ ότι μια ολόκληρη γενιά 50+ θα ορίζει τις τύχες μας ως φοβισμένα όντα και όπως εγώ νοώ ως καταρρακομένα και διανοητικά πλέον ανάπηρρα όντα. Εκεί είναι το κλειδί. Δυστυχώς εδώ θα κλείσω με κυνικά νοούμενα και υπονοούμενα ότι πρέπει να υπομείνουμε εμεις οι νεότεροι τα τερτίπια και τις αδυναμίες αυτης τις ηλικίας που ψηφίζουνε ακούγοντας τους τρομοκρατες που γυρίζουν στα καφενεία κ τους απειλουν με εξοδο απο ευροζωνη, επιστροφή στην δραχμή κλπ κλπ. Παραμένουν, παρέμεναν και θα παραμείνουν ανθρωπάκια , ειναι γονεις μας όμως , συγγενεις, παππούδες μας και τους αγαπάμε, ίσως να μη τους εκτιμάμε αλλά ο οποίος αντιλήφθηκε το περιεχόμενο της επιστολής μου θα «ξεπερασει το τοίχος»
Loading ...
Σχολιάστε