Παράδειγμα εξαίρεσης του κανόνα «μαζί τα φάγαμε» – υπαρκτό παράδειγμα

  

Δημοσιεύθηκε από τον/την: Αθανάσιος Αργυρούλης

*Κατά το έτος 2007 δικαιούμουν επίδομα ανεργίας, το οποίο αποφάσισα να μην αιτηθώ, άρα και δεν έλαβα. Οι λόγοι που με ώθησαν σε αυτή τη θέση δεν είναι του παρόντος να αναφερθούν, παρά ότι δεν ήταν λόγοι που με υποχρέωναν να πράξω ανάλογα (ενδεχομένως να είναι αναγκαίο για την περίπτωσή μου να συμπληρωθεί στο μαζί τα ΄φαγαμε το «εκτός ηλιθίων και λοιπών εξαιρέσεων».

Συνεχίζοντας, θα διαμαρτυρηθώ για το τωρινό χρέος μου στο δημόσιο του ύψους των 3000e, το οποίο προήρθε από τρεις κλήσεις της ίδιας χρονιάς (και μέσα στον ίδιο μήνα), οι οποίες συνέβησαν με περίεργο τρόπο σε σχέση με τη χρήση ενός μοτοποδήλατου και κατά τη διάρκεια εργασίας, αλλά και σε σχέση με το μέρος (το δρομάκι) που με εντόπιζαν. Η μια είναι κλήση για κράνος – κλήση ορθή, η δεύτερη είναι κλήση για λερωμένη πινακίδα – μα στο δικό μου όνομα, και η τρίτη επίσης για κράνος, αλλά λόγω χτυπήματος στο κεφάλι δυο μέρες πριν (και έχοντας χαρτί από γιατρό του νοσοκομείου, επίσης γραμμένος στα πρακτικά της ημέρας των επειγόντων περιστατικών) επισκεύτηκα τον διοικητή, ο οποίος αρνήθηκε να διαγράψει την κλήση με την πρόφαση ότι αυτή ήδη είχε φύγει (μιάμιση μέρα μετά – την ίδια μέρα αδυνατούσα να επισκευτώ το τμήμα) και ότι ο ίδιος είχε αρκετή δουλειά και ήδη τον ενοχλούσα). Δεν υπενθυμίζω το γκρίζο κύκλωμα (και τις μεθοδεύσεις του) που διάνθισε κατά την προπροηγούμενη κυβέρνηση, το καταγγέλω.

Μην έχοντας σπουδάσει στην χώρα αυτή, δεν δαπάνησα δημόσιο πόρο για την εκπαίδευσή μου (πλέον βεβαίως αυτού της υποχρεωτικής εκπαίδευσης).

Και θέτω έναν προβληματισμό. Αν αναλογιστούμε ένα σύστημα το οποίο φορολογεί προστιθέμενα μόνο σε πωλήσεις b2b, αφαιρώντας το κέρδος του δημοσίου από τη λιανική πώληση, καθιστώντας απαραίτητο τον έλεγχο σε επίπεδο τιμολογίων και ενδεχομένως φορολογώντας το πιθανό ειδόδημα με βάση αυτών, αυτόματα η μη αναζήτηση απόδειξης από ένα κοντινό, αδερφικό πρόσωπό μου και σε ένα ελαφρώς αραιοκατοικημένο μέρος της χώρας μου (όπου, ηθικά, το χρέος προς την κοινωνία δεν γίνεται να το υπερβείτε του χρέους έναντι της οικογένειας) είναι γεγονός που έγκειται στα πλαίσια του υπερεαλισμού (θα το καταλάβετε αν πείτε πως σε ένα επαγγελματικό ταξίδι μιας εταιρίας ο πωλητής γνωρίζει μια όμορφη κοπέλα στο μπαρ του ξενοδοχείου και είναι σύνηθες να το χρεώνει στην εταιρία-βεβαίως αν τα ποτά προορίζονται σε μια γυναικεία ομάδα βόλευ τότε δύναται να χαρακτηριστεί κατάχραση, εκτός και αν ο πωλητής είναι ιδιαίτερα υπερωφέλιμος)

Συνεπώς, ο τίτλος του βιβλίου θα έπρεπε να είναι «Και Εσείς Θα Φάγατε Κάτι».

Διαδωσέ το...
Tagged with:
Posted in Γενική άποψη - γνώμη
One comment on “Παράδειγμα εξαίρεσης του κανόνα «μαζί τα φάγαμε» – υπαρκτό παράδειγμα
  1. Ο/Η ααα λέει:

    «Μην έχοντας σπουδάσει στην χώρα αυτή, δεν δαπάνησα δημόσιο πόρο για την εκπαίδευσή μου»

    φαντάζομαι επίσης δεν έχεις ουτε διασχίσει δρόμο, δεν έχεις πάει ποτέ σε νοσοκομείο κλπ. το οτι το κράτος δεν κάνει όσα πρέπει δεν σημαίνει οτι δεν κάνει και τίποτα !!!

    και ναι είναι γεγονός όλοι κάτι φάγαμε (έστω και μια απόδειξη, αν και οι περισσότεροι έχουμε φάει περισσότερα κυρίως επειδή είναι νοοτροπία και αρκετοί ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να εντοπίσουν τι είναι λάθος σε συτό που κάνουν) ακόμα και αν το αρνούμαστε

    το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι όμως οτι κάποιος δεν έκοψε μια απόδειξη είναι οτι κάποιοι έφαγαν παραπάνω από όσα μπορούσε να αντέξει το κράτος και συνεχίζουν παρόλο που όλοι οι άλλοι μαζί δεν μπορούμε να πληρώσουμε τα σπασμένα ( στην πραγαμτικότητα δεν θέλουμε κιολας )

Γράψτε απάντηση στο ααα Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*


*

Επιτρέπονται τα εξής στοιχεία και ιδιότητες HTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

Η γνώμη σας

Κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο.

  • Συμφωνώ (81%, 558 Votes)
  • Διαφωνώ (19%, 135 Votes)

Total Voters: 693

Loading ... Loading ...
Πρόσφατα σχόλια