Εργαζόμουν μέχρι το 2008 σε μια Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση που διαχειρίστηκε μεγάλο κοινοτικό πρόγραμμα στο πλαίσιο υποστηρικτικών δομών ψυχικής υγείας. Η πρόταση περιείχε – για τα μάτια του κόσμου – μεγάλη ενημερωτική δράση με τίτλο «Η ευτυχία δεν έχει ενοχές». Με τη συνεργασία διαφημιστικής εταιρίας που ανήκε σε παράγοντα της τοπικής αυτοδιοίκησης στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας και γνωριμίες σε υπουργεία, προωθήθηκε και χρηματοδοτήθηκε το έργο με αρχική κοστολόγηση 350 χιλιάδες Ευρώ, και στη συνέχεια εγκρίθηκαν έκτακτα ποσά συνολικού ύψους 500 χιλιάδων Ευρώ. Η ενημερωτική δράση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αν και τα ποσά εκταμιεύτηκαν κανονικά και μοιράστηκαν τόσο σε υπαλλήλους της ΜΚΟ, στην τοπική αυτοδιοίκηση, και σε μεσάια στελέχη γνωστού «αναπτυξιακού» υπουργείου. Κάποια ποσά πήγαν και σε «ευνοημένους» εργολάβους του ιδιωτικού τομέα, με διπλά τιμολόγια. Εννοείται οτι οι αμοιβές προσωπικού ήταν ολα «μαύρα». Η έκθεση πεπραγμένων του έργου ηταν σχεδόν πλαστή.
Ως εργαζόμενος σε ΜΚΟ και όντας επί 5 μήνες απλήρωτος για δεύτερη φορά μετά την θητεία του Αβραμόπουλου, θεωρώ ντροπή να βάζετε μη κερδοσκοπικές εταιρείες και εργαζόμενους στο ίδιο τσουβάλι. Ντροπή για το κείμενο και το site που το φιλοξενεί.