Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε με τον κόσμο της εργασίας: Απορρίπτουμε την υποτίμηση της εργασίας και τη λογική της συμπίεσης των μισθών, θεωρούμε αδιανόητη κάθε «εσωτερική υποτίμηση» που προσπαθεί να συνδυάσει μισθούς Βουλγαρίας με κόστος ζωής σε βασικά προϊόντα υψηλότερο και από αυτό της Γερμανίας. Είμαστε, λοιπόν, αντίθετοι στην απαίτηση της Δανειακής Σύμβασης για «σύγκλιση των μισθών με τις ανταγωνιστικές χώρες», αντιπροτείνοντας μείωση στη φορολογία της εργασίας και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος που θα περιορίζει το κόστος ζωής. Δίνουμε έμφαση στη συμπίεση των τιμών μέσω μεγαλύτερης διαφάνειας στην αγορά, αποτελεσματικής αντιμετώπισης των καρτέλ, αλλά και πολιτικών για συμπίεση των αξιών γης και μείωση του κόστους στέγασης για κατοικίες και επιχειρήσεις. Σημαντικό είναι, επίσης, να αλλάξουν τα πρότυπα κατανάλωσης και να αναπτυχθεί καταναλωτική συνείδηση και αποτελεσματικότερο κίνημα καταναλωτών.
Η περικοπή του κατώτατου μισθού -πολύ περισσότερο η επιπλέον μείωσή του για τους νέους- αποτελεί για μας ακραία επίθεση του πολιτικού συστήματος στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Από την πλευρά μας είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε και νομικές παρεμβάσεις για την ακύρωσή της, καθώς έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το ελληνικό Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες. Με το βασικό μισθό έχουμε άλλωστε ζητήσει να συνδεθούν και οι αποδοχές των βουλευτών και των άλλων υψηλόβαθμων δημόσιων λειτουργών, ώστε να έχουν κίνητρα να είναι προσεκτικότεροι σε τέτοια θέματα.
Αδιαπραγμάτευτη είναι, τέλος, για μας η υπεράσπιση της ελευθερίας των συλλογικών συμβάσεων. Μπορούμε να δεχθούμε μόνο θέσπιση ανώτατου ορίου για το άνοιγμα ανάμεσα στο χαμηλότερο και στον ανώτερο μισθό κάθε συλλογικής σύμβασης.

Ενάντια στις λογικές συμπίεσης των μισθών και “εσωτερικής υποτίμησης” πλήρες Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε με τον κόσμο της εργασίας: Απορρίπτουμε την υποτίμηση της εργασίας και τη λογική της συμπίεσης των μισθών, θεωρούμε αδιανόητη κάθε «εσωτερική υποτίμηση» που προσπαθεί να συνδυάσει μισθούς Βουλγαρίας με κόστος ζωής σε βασικά προϊόντα υψηλότερο και από αυτό της Γερμανίας. Είμαστε, λοιπόν, αντίθετοι στην απαίτηση της Δανειακής Σύμβασης για «σύγκλιση των μισθών με τις ανταγωνιστικές χώρες», αντιπροτείνοντας μείωση στη φορολογία της εργασίας και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος που θα περιορίζει το κόστος ζωής. Δίνουμε έμφαση στη συμπίεση των τιμών μέσω μεγαλύτερης διαφάνειας στην αγορά, αποτελεσματικής αντιμετώπισης των καρτέλ, αλλά και πολιτικών για συμπίεση των αξιών γης και μείωση του κόστους στέγασης για κατοικίες και επιχειρήσεις. Σημαντικό είναι, επίσης, να αλλάξουν τα πρότυπα κατανάλωσης και να αναπτυχθεί καταναλωτική συνείδηση και αποτελεσματικότερο κίνημα καταναλωτών. Η περικοπή του κατώτατου μισθού -πολύ περισσότερο η επιπλέον μείωσή του για τους νέους- αποτελεί για μας ακραία επίθεση του πολιτικού συστήματος στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Από την πλευρά μας είμαστε διατεθειμένοι να στηρίξουμε και νομικές παρεμβάσεις για την ακύρωσή της, καθώς έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το ελληνικό Σύνταγμα και τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες. Με το βασικό μισθό έχουμε άλλωστε ζητήσει να συνδεθούν και οι αποδοχές των βουλευτών και των άλλων υψηλόβαθμων δημόσιων λειτουργών, ώστε να έχουν κίνητρα να είναι προσεκτικότεροι σε τέτοια θέματα. Αδιαπραγμάτευτη είναι, τέλος, για μας η υπεράσπιση της ελευθερίας των συλλογικών συμβάσεων. Μπορούμε να δεχθούμε μόνο θέσπιση ανώτατου ορίου για το άνοιγμα ανάμεσα στο χαμηλότερο και στον ανώτερο μισθό κάθε συλλογικής σύμβασης.

Πηγή