Δημοσιεύθηκε από τον/την: Ανώνυμος
1993, ήμουν 10 χρονών. Έπαιζα μπάλα και κρυφτό με τον καλύτερό μου φίλο. Πηγαίναμε σπίτι του και μαθαίναμε μουσική στο αρμόνιό του. Η μητέρα του ήταν πάντα σπίτι. Ούτε καν 40, χωρισμένη από τον πατέρα του. Πολλές φορές αναρρωτήθηκα τι δουλειά κάνει και μπορεί να είναι συνέχεια σπίτι ενώ οι δικοί μου γονείς τα πρωινά έλλειπαν, ποτέ όμως δεν ασχολήθηκα να μάθω διότι το παιχνίδι ήταν πολύ πιο σημαντικό τότε για μένα.
Κι έρχεται το ερώτημά μου να απαντηθεί το 2012 στα 30 μου που ξαναείδα το φίλο μου και αναπόφευκτα συζητούσαμε την κρίση: «Κόψανε», μου λέει, «τη μισή σύνταξη από τη μητέρα μου. Άσε, μας γά**** το κράτος…» μου είπε κατά λέξη.
-Σε όλους τα ίδια είναι… Τι δουλειά κάνει η μητέρα σου; ρώτησα.
-Είναι συνταξιούχος από την Ολυμπιακή. Έπαιρνε 2500€ και τώρα παίρνει περίπου τα μισά… Άσε, μας ξεσκίσανε…
-Και πάλι καλά είστε, είπα. Οι δικοί μου παίρνουν λιγότερα…
-Νε ρε συ, αλλά μας κόψαν το extra, αυτό που μας έκανε να ζούμε λίγο πιο άνετα… μου είπε.
Τα σχόλια δικά σας…
Loading ...
στην υγειά του κορόιδου