Δημοσιεύθηκε από τον/την: Ανώνυμος
Πριν 4 χρόνια περίπου ένας γνωστό μου πολύ φίλος έμαθε ότι ο αδερφό του έπερνε προνοιακό επίδομα απορίας. Ο αδερφό του είναι κτηνοτρόφος με μονάδα αποτελούμενη από τουλάχιστον 80 μονάδες αγελάδων. Με το που το έμαθε κατά λάθος αποφάσισε να πάει στην διεύθυνση της τότε νομαρχίας να το καταγγείλει γιατί θεωρούσε ότι είναι άδικο ένας τέτοιος επαγγελματίας με τόσα έσοδα να παίρνει επίδομα.
Πήγε λοιπόν στην διεύθυνση της νομαρχίας στον αρμόδιο υπάλληλο και του λέει θέλω να κάνω μία καταγγελία για τον συγκεκριμένο πολίτη ότι εχει εισοδήματα και ότι κακώς του χορηγείτε επίδομα πρόνοιας. Η απάντηση που πήρε αρχικά ήταν και εσένα τι σε νοιάζει εσύ τα δίνεις το κράτος τα δίνει και κατόπιν πίεσις προς τον υπάλληλο στο τέλος αυτός είπε κάνε επώνυμη καταγγελία αν θέλεις να γίνει έλεγχος. Δυστυχώς αυτοί είμαστε και αυτό αξίζουμε (φυσικά αυτός ο υπάλληλος τώρα παραπονιέται και φωνάζει για αυτό που του κόψανε και αυτά που θα τον κόψουν)
Loading ...
Αυτή η φράση μας έφαγε «Γιατί εσύ τα δίνεις?». Ναι και στις αποδείξεις και στα επιδόματα, ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΔΙΝΟΥΜΕ. Αλλά όταν προσλαμβάνεις υπαλλήλους χωρίς μαστίγιο και καρότο (βλ. μονιμότητα και καμία ουσιαστική αξιολόγηση) αυτά παθαίνεις. Τώρα πλήρωνε Ελληνα.