Δημοσιεύθηκε από τον/την: Ανώνυμος
Η αλήθεια είναι πως ακούγοντας την φράση «μαζί τα φάγαμε», θύμωσα. Είπα, μα τι λέει ; Όμως μετά το ξανασκέφτηκα και διαπίστωσα πως ίσως είναι από τις ελάχιστες φορές που η φράση ενός πολιτικού εμπεριέχει ταυτόχρονα δίκαιο και άδικο.
Προσωπικά, με το που απολύθηκα από φαντάρος έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά. Στην αρχή στον ιδιωτικό τομέα. Περιουσιακά στοιχεία μηδέν, ένα αυτοκίνητο αγόρασα και το ξεπλήρωνα για 5 χρόνια και επειδή κάποια στιγμή καθυστέρησα και κάποιες δόσεις, με “γράψαν και στον Τειρεσία. Τέλος πάντων, μου “μεινε το αυτοκίνητο, είχα και μια δουλειά, πάει στα κομμάτια θα πεις. Την εφορία δεν μπορούσα να την κλέψω – και να το ήθελα δηλ. – γιατί, τι είναι ο κάβουρας, τι είν” το ζουμί του ; Το ΙΚΑ το πλήρωνα – οι γνωστές εργοδοτικές εισφορές. Πήγαινα στο γιατρό όμως, καμιά φορά, και περίμενα με τις ώρες να έρθει η σειρά μου. Κι έβλεπα ένα σωρό ανασφάλιστους να έχουν δωρεάν περίθαλψη. Πήγαινα στον δήμο να ζητήσω ένα πιστοποιητικό κι έκανα μια βδομάδα να το πάρω. Πήγαινα να πάρω ένα εισητήριο κοινωνικού τουρισμού και από την αγανάκτηση και την ανοργανοσιά σηκωνόμουν κι έφευγα. Κατέβαζα τα σκουπίδια μου στον κάδο και δεν περνούσε το απορριματοφόρο για μέρες. Μπόχα και μικρόβια. Περπατούσα στα πεζοδρόμια σαν ακροβάτης, να αποφύγω μηχανάκια, ένα σωρό εμπόδια, έπεφτα στις λακούβες που άνοιγαν τα συνεργεία για το φυσικό αέριο, έβλεπα «ΑRIS SUPER -3- κουφάλες!» γραμμένα στους τοίχους. Έπερνα τηλ. στις υπηρεσίες, μου απαντούσαν «Γεια, Τι ΘΕΣ ;;;!!!». Κι εκεί που έβαζα λίγο τον ανεμιστήρα να δροσιστώ, ο υπάλληλος κατέβαζε τον διακόπτη στη ΔΕΗ και έκανε απεργία. Έπερνα το χρεωμένο μου αυτοκίνητο να πάω μια βόλτα, αλλά ο δρόμος ήταν κλειστός γιατί στην πόλη μου θα ερχόταν ένας σταρ της μουσικής να παρουσιάσει ένα δίσκο του. Άντε γύρνα κύκλους γύρω από το τετράγωνο. Και parking ; Ανέκδοτο. Τέλος πάντων, ήμουν εντάξει απέναντι στο κράτος. Δεν παρανόμησα. Μόνο μια φορά με “γράψαν γιατί δεν φορούσα ζώνη ασφαλείας.
Όμως κ. Πάγκαλε, ξέρεις κάτι ; Παρ” ότι δεν τα φάγαμε μαζί – γιατί δεν διορίστηκα πουθενά – πολύ θα το “θελα ρε φίλε να τα τρώγαμε μαζί! Πολύ θα το’θελα να είσαι θείος μου, κουμπάρος μου, εξάδερφός μου ή κουνιάδος μου. Να “περνα κι εγώ ρε γμτ ένα τηλέφωνο κάπου και αμέσως να γινόταν η δουλειά μου. Να με διόριζες ρε παιδί μου, φύλακα κάπου, στην Βουλή, σε ένα Υπουργείο, κάπου. Τώρα θα μου πεις, έτσι όπως τα καταφέρατε ρε Θόδωρε, κλάφ” τα. Ούτως ή άλλως, έχω χάσει την εμπιστοσύνη μου προς το κράτος. Συνεπώς … τι “χες Γιάννη ; – τι “χα πάντα …
Loading ...
Σχολιάστε